وقتی بچه تر بودیم همیشه مامان دعوامون می کرد که چرا در یخچال رو اینقدر باز نگه می دارید؟ اما اون موقع ها یخچالمون جیغش در نمی اومد هر چقدر باز نگهش می داشتیم دور از چشم مامان!
اما حالا صدا جیغ یخچال که در بیاد صدا جیغ مامانم هم در میاد! پس دیگه دور از چشمش هم نمی تونیم در یخچال رو باز نگه داریم و کلی تماشا کنیم و فکر کنیم که تازه چی می خواهیم بخوریم!
چیزی که به ذهنم رسید با توجه به روایت هایی که قبلا خوندم و دیدم اینه که ما که اصطلاحا صدامون می زنند مومن! خدا خیلی دوستمون داره و گاهی اوقات و قتی داریم از مسیر منحرف می شویم صدا جیغ روح پاکمون رو در میاره و یک نشونه ای دردی بلایی چیزی که همون جیغه هست رو برامون نازل می کنه تا حواسمون باشه چی کار داریم می کنیم!
این طور نیست؟!
